Melide
Blijf op de hoogte en volg Jan en Willy
30 Juli 2017 | Spanje, Melide
Vanmorgen wakker geworden met overal spierpijn. Ik wil niet meer. Jan gaat stoïcijns zijn spullen pakken en ik draai me lekker in mn slaapzak. Echt geen zin. Maar hier blijven ook geen optie. Slechte vieze camping en hele tent vol stof van de wind die alles door onze tent waait. Toch maar opstaan dus en we zien wel.
Het lijkt nog 1 lange afdaling naar Santiago, maar het venijn zit echt in deze dagen. Heel veel klimmen, uiteindelijk vandaag ruim 1000 m geklommen.
Het is gezellig onderweg, we fietsen een stukje op met 2 Engelse fietsers en zij vertellen een week opgetrokken te hebben met de twee Duitse jonge fietsers. Die zagen wij voor het laatst in Burgos. Grappig, hoe we toch wel herkenning hebben onderweg. Verder slingeren we om een Nederlandse familie heen met 3 fietsende kinderen erbij. Verder krijgen we supernieuws uit Nederland. Er is weer een big die opa gaat worden!! Gefeliciteerd opa en oma!
In Portomarin drinken we koffie. Dit plaatsje is onder de waterspiegel verdwenen (vanwege stuwmeer), maar de belangrijkste gebouwen zijn teruggeplaatst boven op een rots. Steen voor steen (.genummerd).is de San Nicolas kerk herbouwd. Een prachtig romaans kerkje, waar we te lang moeten wachten als we nog naar de kerk willen. Wel een stempel en heerlijke koffie met cake op het plein.
Lunchen doen we in Ventas de Naron. Een lief klein dorpje met karakteristieke huizen en een klein kapelletje. Eerst kapelletje bekijken. Maar wat daar gebeurt is niet om aan te zien. Er zit een oude blinde man te stempelen, maar er moet eerst betaald worden. Hij voelt eerst of er geld op tafel ligt en dan mag je met zijn hand jouw plek bepalen voor je stempel. Nou, mooi niet dus... dan toch maar een stempel van ons café waar we gaan lunchen. We zien vele pelgrims lopen, op een plek waar in vroeger tijden een ware veldslag heeft plaatsgevonden tussen de christenen en moren. Wij eten een lekker gebakken eitje.
In de middag bepalen we dat we een mooie kamer gaan zoeken in Melide. Echt geen pelgrimsherberg meer met al die nieuwe pelgrims erbij. Een camping is te ver. Ik begin acuut te verlangen naar gestreken witte lakens.
Het eerste hotel stoppen we, staat die in ons boekje?? Ja...dan gaan we. Nu zit ik op een heerlijk bed in hotel Carlos en we gaan ons lekker laten verwennen. De bad sessie is al achter de rug en we zitten te ontspannen op onze bedden.
Morgen nog 62 km naar Santiago! De familie Menken komt eraan!!
Het lijkt nog 1 lange afdaling naar Santiago, maar het venijn zit echt in deze dagen. Heel veel klimmen, uiteindelijk vandaag ruim 1000 m geklommen.
Het is gezellig onderweg, we fietsen een stukje op met 2 Engelse fietsers en zij vertellen een week opgetrokken te hebben met de twee Duitse jonge fietsers. Die zagen wij voor het laatst in Burgos. Grappig, hoe we toch wel herkenning hebben onderweg. Verder slingeren we om een Nederlandse familie heen met 3 fietsende kinderen erbij. Verder krijgen we supernieuws uit Nederland. Er is weer een big die opa gaat worden!! Gefeliciteerd opa en oma!
In Portomarin drinken we koffie. Dit plaatsje is onder de waterspiegel verdwenen (vanwege stuwmeer), maar de belangrijkste gebouwen zijn teruggeplaatst boven op een rots. Steen voor steen (.genummerd).is de San Nicolas kerk herbouwd. Een prachtig romaans kerkje, waar we te lang moeten wachten als we nog naar de kerk willen. Wel een stempel en heerlijke koffie met cake op het plein.
Lunchen doen we in Ventas de Naron. Een lief klein dorpje met karakteristieke huizen en een klein kapelletje. Eerst kapelletje bekijken. Maar wat daar gebeurt is niet om aan te zien. Er zit een oude blinde man te stempelen, maar er moet eerst betaald worden. Hij voelt eerst of er geld op tafel ligt en dan mag je met zijn hand jouw plek bepalen voor je stempel. Nou, mooi niet dus... dan toch maar een stempel van ons café waar we gaan lunchen. We zien vele pelgrims lopen, op een plek waar in vroeger tijden een ware veldslag heeft plaatsgevonden tussen de christenen en moren. Wij eten een lekker gebakken eitje.
In de middag bepalen we dat we een mooie kamer gaan zoeken in Melide. Echt geen pelgrimsherberg meer met al die nieuwe pelgrims erbij. Een camping is te ver. Ik begin acuut te verlangen naar gestreken witte lakens.
Het eerste hotel stoppen we, staat die in ons boekje?? Ja...dan gaan we. Nu zit ik op een heerlijk bed in hotel Carlos en we gaan ons lekker laten verwennen. De bad sessie is al achter de rug en we zitten te ontspannen op onze bedden.
Morgen nog 62 km naar Santiago! De familie Menken komt eraan!!
-
30 Juli 2017 - 17:39
Wera:
Wauw, wauw, wauw, jullie zijn toppers, succes met de laatste loodjes!!! XXX -
30 Juli 2017 - 21:41
Fred En Martine:
Vanuit Capelle moedigen wij jullie aan bij deze laatste loodjes! -
31 Juli 2017 - 16:47
Margreet Menken:
Nog even Jan en Willy dan mogen jullie toe geven aan de vermoeitheid maar geniet van al heel veel fijne dingen zoals dat bad en bed in het hotel op na het eind punt als ik dit schrijf zijn jullie er bijna we horen het wel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
